Vietnam & Singapore

Hallo!

Hier weer een berichtje uit Azië.

Bij de laatste blog zijn we geëindigd in Hoi An. Deze plaats staat vooral bekend om het authentieke centrum, wat ’s avonds erg gezellig zou moeten zijn. Na een uitgebreide maaltijd in het centrum werd ons duidelijk waarom dit stadje zo aangeraden wordt. Overal zie je lampionnen. In de bomen, maar ook op het water. Op straat kon je overal lampionnetjes kopen en ze met behulp van een lange stok op het water zetten. Zo deden wij dat ook.

De volgende dag gingen we alweer weg uit Hoi An, wat geen probleem was want verder is er weinig te beleven. We hadden een nachttrein om 22:30, dus we moesten nog wel de hele dag daar doorbrengen. De dag bestond dan ook uit veel drankjes doen op de verschillende terrasjes en af en toe wat eten. ’s avonds werden we weer op z’n Vietnamees naar het station gebracht. Blijkbaar was er een boot tegen een spoorbrug gevaren ergens bij Ho Chi Minhstad. Hierdoor moesten we overstappen van trein om 08:30 ’s ochtends en 3 uur wachten in Nha Trang. 2 Treinen, een taxi, een bus en 4 uur later dan gepland kwamen we dan uiteindelijk aan bij het hotel in Mui Ne. We hadden hier erg naar uitgekeken aangezien we op dit grote resort aan het strand een bungalowtje hadden geboekt. Hier zouden we 2 nachten verblijven. De bungalow was aardig groot, met een flinke jacuzzi en een terras. Het zwembad was ook groot en in de zon waren die paar dagen zo voorbij.

Op naar de laatste bestemming in Vietnam; Ho Chi Minhstad. Maar hoe gaan we hier eigenlijk heen? We hadden totaal geen zin om weer met de bus, taxi, trein nog een bus en nog een taxi te gaan. We liepen nog maar even naar de receptie van het hotel om te vragen of zij nog opties hadden. 1 klein telefoontje verder en 260000 Vietnamese dong (10 euro) armer was alles geregeld. Voor dat bedrag werden wij een paar uur later met een bus opgehaald bij het hotel. Deze bus had ligstoelen die voor de gemiddelde Aziaat perfect zijn, maar die voor ons toch wat aan de krappe kant waren. Dekend aan hoe onze vaders in die stoelen zouden hebben gelegen, waren we 5 uur later lachend in Ho Chi Minhstad. We werden afgezet in het centrum, wat 500 meter van ons hotel was, dus top. Dus we werden opgehaald bij het hotel, kregen water in de bus en zaten redelijk comfortabel voor bijna 5 uur in een bus voor zo’n 5 euro per persoon. Ongelofelijk.

Aangekomen bij het hotel wachtte ons een iets mindere verrassing. De kamer was net groot genoeg om het tweepersoonsbed te accommoderen, er was weer bijna geen warm water en de deur naar de badkamer was zo klein dat ik in 4 dagen zo’n 26 keer m’n hoofd heb gestoten. Maar goed…

De volgende dag weer op oorlogspad. Vietnam’s bezienswaardigheden bestaan voor een groot deel uit dingen die voortkomen uit de Vietnamoorlog. Daarom zijn we toen naar het Vietnam War Museum gegaan. Hier wordt het hele oorlogsverhaal (communistisch) uitgelegd. Volgens ons bestond het hele verhaal daar deels uit feiten, maar het was wel duidelijk dat het communisme hier nog steeds een aardige invloed heeft. De Amerikanen zijn aan alles schuldig en wij hebben niks gedaan. Het was wel een erg indrukwekkende tour, met veel foto’s die niet altijd even aangenaam waren. Buiten waren er allemaal tanks, vliegtuigen en andere oorlogsvoertuigen. Dit vond Tom vooral heel leuk. Aangezien we toch op oorlogspad waren, besloten we dit de volgende dag maar door te zetten door naar het Reunification Palace te gaan. Hier zaten destijds de leiders van het kapitalistische zuiden en toen de tanks daar de hekken door reden betekende dit tevens het einde van de oorlog.

Op onze laatste hele dag in Ho Chi Minhstad gingen wij naar de Mekong Delta. Voor veel mensen dè reden om naar Vietnam te komen, maar wij wisten hier niet heel erg veel van. Het zijn allemaal eilandjes ten zuiden van Ho Chi Minhstad. Nadat we met een bus en een boot naar één van de eilandjes waren gebracht, gingen we verder in een kleine 6 persoons roeiboot. 2 vrouwen roeiden onze boot door het moeras/de jungle. Hierna gingen we op bezoek bij een imker en mochten we een python vasthouden. De python sloegen we maar even over. Bij deze tour zat ook een lunch inbegrepen. Nouja lunch… het was meer rijst met kattenbrokken en een stukje kip van 3 jaar terug, maar we hadden honger (vooral Tom) dus aten we het op. Na deze maaltijd gingen we nog even kijken bij het voeren van de krokodillen op dat eilandje.

Op de weg terug naar het hotel kreeg Tom flinke buikpijn. Al snel dachten we terug aan dat stukje kip van 3 jaar terug. Hopende dat het wel weg zou gaan, zijn we gaan slapen. Van slapen kwam uiteindelijk niet zoveel aangezien Tom zijn buikpijn alleen maar erger werd. Dat, plus het feit dat we om 5 uur ons bed uit moesten om naar het vliegveld te gaan, zorgde ervoor dat we doodmoe en misselijk daar aankwamen. Vanaf daar hebben we het vliegtuig genomen naar Singapore.

Vietnam was heel erg mooi, leuk en de mensen waren over het algemeen heel vriendelijk. We hebben dan ook echt genoten van die 2 weken. We waren alleen ook niet treurig om daar weg te gaan, omdat we het wel een kleinbeetje hadden gehad met het constante getoeter op straat, het eten en opdringerige mensen die je dingen willen verkopen/verhuren. Het verraste ons wel dat Vietnam behoorlijk schoon en vrij van vieze geurtjes was. Al met al was Vietnam fantastisch.

De vlucht ging snel en keurig op tijd. We waren rond 12 uur ’s middags op de luchthaven van Singapore, vanaf waar we met de metro naar het hotel zijn gegaan. Na alle chaos van Vietnam is Singapore even een verademing met het fantastische openbaar vervoer. Het is een erg rijk staatje en heeft z’n zaakjes goed voor elkaar, iets wat Tess en ik wel konden waarderen. Die middag zijn we gelijk maar naar één van Singapore’s tientallen winkelcentra gegaan. Wanhopig sprintte Tess verschillende winkels binnen, maar er werd niks gekocht (surprise). Het nadeel is wel dat het allemaal wat duurder is dan in Vietnam, maatja wat is er niet duurder dan Vietnam?

Nadat Tom zich weer een kleinbeetje beter voelde dan de dag ervoor, hadden we besloten om naar de Singapore Zoo te gaan en ook de Night Safari. Deze dierentuin is groot, maar heel wat anders dan Artis. Je krijgt hier het gevoel dat er alleen paden zijn gemaakt door het leefgebied van de dieren, in plaats van dat er dieren naar een plaats zijn gehaald waar ze niet horen. Het klimaat is voor de dieren ideaal en er wordt heel goed voor ze gezorgd. Een aanrader als je ooit nog een keer naar Singapore gaat. Na een kleine maaltijd mochten we om 7 uur ’s avonds het Night Safari park binnen. Dit park ligt naast de zoo en hier wordt het gevoel dat je in de jungle loopt alleen maar versterkt. Eerst deden we een rondje met een soort van tram door de 7 leefgebieden die ze daar hebben. Sommige dieren zitten hier letterlijk niet achter hekken, maar lopen centimeters van je vandaan. Daarna zijn we de 4 “trails” gaan lopen. Hier loop je dus ook tussen de dieren door en het enige wat tussen jou en een leeuw in zit is een kleine sloot.

De volgende dag vonden we het tijd voor een pretpark. We zijn naar Universal Studios gegaan. Een leuk park, met veel achtbanen (waar Tess niet zo goed tegen kon) en andere leuke attracties. Hier hebben wij ons de hele dag wel vermaakt, tot kotsen aan toe (Tess).
Onze laatste dag in Singapore hebben we lekker uitgebreid geluncht op een terrasje, waar Tom gefascineerd naar alle ferrari’s, lamorghini’s en mercedesen zat te kijken. Ja mijn kennis over auto’s is inderdaad in de afgelopen weken flink uitgebreid… Daarna nog even geshopt en ’s avonds naar het skypark geweest waar we een heel mooi uitzicht hadden over Singapore.

De dag daarna 's ochtends heeeeel vroeg de trein genomen naar Kuala Lumpur, daarover meer in het volgende verslag