Laatste Blogje

Hong Kong was onze laatste echte bestemming. We hebben geshopt voor het leven, veel mooie dingen bekeken en ook nog even aan ons mega zwembad gelegen bij het hotel. Het was niet altijd fantastisch weer maar we hebben ons goed vermaakt. Wanneer je aan het einde van de reis komt, krijg je toch ineens heel erg veel zin om naar huis te gaan. De hele reis hebben we geen last gehad van heimwee gelukkig, maar in die laatste dagen leef je er stiekem een beetje naartoe.

Op 1 juni was het dan eindelijk zover, de reis richting huis kon beginnen. Die middag zijn we van Hong Kong naar Beijing gevlogen, precies de verkeerde kant op… Dat is nou eenmaal een nadeel van het goedkoopste ticket kopen. Na een redelijk korte vlucht kwamen we in Beijing waar ons een verrassing te wachten stond. We hadden een overstap van 17 uur, wat we vanaf het begin wisten, dus daarom hadden we een hotel geboekt voor die nacht. Toen we bij de gate in Beijing aankwamen stond er een meisje van China Southern te wachten met ons vluchtnummer erop. Toch maar even wachten dan. Wij dachten dat de vlucht van die dag heel erg vertraagd was misschien en dat we met die vlucht dan nog naar huis konden, maar dit bleek niet het geval. Na lang vragen kwam eruit: wait, we provide free hotel. We vonden het een beetje vreemd, want we wisten al vanaf het boeken dat we zo’n lange overstap hadden. Het meisje liep de hele tijd met ons mee tot we uiteindelijk een keer onze koffer hadden opgehaald. Daarna werden we overgedragen aan een bell boy, die ons naar een busje bracht. Zo’n 10 minuten later werden we bij een hotel afgezet. Het was een prima kamer in een 4-sterren hotel en het was dus gratis. Wij klaagden niet. Snel nog even het andere hotel geannuleerd, wat gratis kon.

Die nacht hebben we onrustig geslapen omdat we heel graag naar huis wilden. Een beetje brak stonden we op en werden we weer naar de luchthaven gebracht. Bij het inchecken mocht Tess haar tas nog even openmaken om te laten zien dat ze geen bommen bij zich had en daarna was het wachten tot we konden vertrekken. Op het moment dat we dit verslag typten moesten we nog maar 2 uurtjes in het vliegtuig en die uurtjes konden niet snel genoeg gaan…

Deze reis vonden we geweldig en we zijn heel blij dat we het gedaan hebben. Wat hebben we veel meegemaakt. Er zijn dingen waarvan we zeggen “nou daar hoef ik echt nooit meer heen”, maar gelukkig ook dingen waarvan we zeggen “ik zou er zo weer heen gaan”. Plekken waar we niet meer snel heen zouden gaan zijn Java en Taiwan. Java hebben we voor ons gevoel ook voldoende gezien, waarbij Yogyakarta het dieptepunt was. Het was een goede uitvalsbasis voor trips naar de Borobudur en Prambanan, maar de stad op zich vonden we verschrikkelijk. Ook Surabaya was niet heel veel te beleven. Taiwan was voor ons het minst leuk, wat ook veel te maken had met het weer en het feit dat we geen auto hadden daar. Het is een erg mooi land, maar we hebben het daar zeker wel gezien.

De plekken waar we allebei nog wel een keer heen zouden willen zijn Singapore, Bali en China. Singapore was gewoon een hele fijne staat (stad) waar we ons behoorlijk thuis voelden. Het is er geordend, schoon en de mensen zijn heel aardig. Bali is natuurlijk gewoon supermooi, gezellig en het weer is daar meestal top. China is ons heel erg meegevallen. We hadden een heel streng land verwacht waar niet veel mocht en er veel van je verwacht werd, maar wij hebben dit niet erg meegemaakt. We spreken natuurlijk geen Chinees en zijn alleen in de grote steden en toeristische gebieden geweest, maar toch.

We willen iedereen bedanken voor de leuke berichtjes en reacties, het was voor ons leuk om af en toe een berichtje te lezen uit Nederland. Jullie gaan de 2000 foto’s ongetwijfeld allemaal zien in de komende tijd. We kijken ook uit naar het “Nederlandse” eten en weer onze oude, vertrouwde bedjes.

Tot snel allemaal!